Η Εγκεφαλική Παράλυση (Cerebral Palsy), ή νόσος του Little, είναι πάθηση του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ, δηλαδή εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός και παρεγκεφαλίδα), και προέρχεται από μη εξελισσόμενη βλάβη αυτών. Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο χειρουργό William Little το έτος 1860.
Η εγκεφαλική παράλυση ή το CP είναι ένας γενικός όρος που περιλαμβάνει τις ανικανότητες στις νευρολογικές λειτουργίες που περιλαμβάνουν τη μετακίνηση και τη στάση. Είναι μια αναταραχή που είναι μη-προοδευτική και αρχίζει από τις διασπάσεις στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, στη γέννηση ή κατόπιν.
Οι υπεύθυνοι παράγοντες της δυσλειτουργίας του εγκεφάλου, είναι πολλοί και ποικίλοι, γι’αυτό το λόγο και έχει επικρατήσει ο διαχωρισμός τους σε 3 κατηγορίες:
Παράγοντες που επιδρούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (προγεννετικοί), όπως:
- ερυθρά (στο πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης)
- τοξοπλάσμωση
- λείψη φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (ναρκωτικά)
- κάπνισμα (ευθύνεται για την γέννηση λιποβαρών βρεφών)
- αλκοόλ (ευθύνεται για την διανοητική καθυστέρηση)
- παθολογικές καταστάσεις πλακούντα
- ασυμβατότητες αίματος εμβρύου – μητέρας
Παράγοντες που επιδρούν κατά τη διάρκεια του τοκετού (περιγεννετικοί) όπως:
- πρόωρος τοκετός
- παράταση τοκετού
- εγκεφαλική αιμορραγία
- οξύς τοκετός κ.α.
Παράγοντες που επιδρούν μετά τον τοκετό μέχρι ηλικίας 3 ετών (μεταγεννετικοί) όπως:
- τραύμα
- όγκοι
- καρδιακές ανεπάρκειες
- ίκτερος
- εγκεφαλίτιδα κ.α.
- Κλινική εικόνα ενός παιδιού με εγκεφαλική παράλυση
Η κλινική εικόνα της εγκεφαλικής παράλυσης διαφέρει απο περίπτωση σε περίπτωση.
Η πλέον παραδεκτή ταξινόμηση είναι εκείνη που βασίζεται
α) στην ανατομική κατανομή και
β) στην νευρομυϊκή διαταραχή (διαταραχή μυϊκού τόνου).
Η ταξινόμηση βάσει της ανατομικής κατανομής των αποτελεσμάτων έχει ως εξής:
- Τετραπληγία (προσβάλλονται και τα 4 άκρα)
- Ημιπληγία (προσβάλλεται το ένα ημιμόριο του σώματος)
- Παραπληγία (προσβάλλονται τα 2 κάτω άκρα)